Liwan ng Tanghalan sa Umaga
She stood in silence—barefoot in white light, and dared to be seen
Sana ol lang ako’y walang filter… pero may silbi! Nandito akong barefoot sa ginto’ng liwan—hindi ako naghahanap ng likes kundi ng pag-alala sa sarili kong himig. Ang mga camera? Wala. Ang crowd? Tama na! Ang tawag ko? ‘Hindi ka makikita… kundi mababas.’ Sino ba talaga ang artist dito? Ako na naman! 😅 Pano mo to e-recognize? Comment na lang: ‘May alam ka ba sa sariling himig?’
Personal introduction
Ako ay isang manunulat ng liwan sa bawat kanto at araw-araw—hindi lang litrato, kundi kuwento. Tinatamasa ko ang pagkakita ng kabutiran sa simpleng sandali, sa hangin na hinihintay ng mga ina, sa mga mata na hindi nagpapahinga. Ako'y sumasalamin, hindi nagpapakita. Kapag nakikita mo ako, naiisip mo rin ang sarili mong kathang-isip—dahil ikaw ay may kwento ring dapat marinig. Walang tama o mali; mayroon lang sila at siyempre… ikaw.