LynMagnifica sa Hangin ng Umaga
She sits by the window, red dress like flame—when motherhood meets light, time stops and the city breathes
Sana ol lang ang red dress niya… pero ‘di naman siya nagpapalit ng filter! Nakuha ko na ang light? Siya’y nandir sa kahoy na may tao na nakakausap — pero walang sinasabi. Ang tahanan? Di Instagram… kundi silentong pag-iiyak sa dila ng araw. Mayroon pa ba kayong ganito? Kung oo — i-share mo ‘to sa isa pang nagtitiis sa window… at sana ay may napapansin kang paa sa hininga mo.
แนะนำส่วนตัว
Ako ay isang manlilikha ng mga liham na nagmumula sa karaniwang sandali—hindi ang ganda na pinipilit, kundi ang tunay na puso sa likod ng bawat litrato ng liwan. Sa kalye, sa aga, sa palengke, ako'y nagsusulat ng mga kuwento na hindi nababasa—ng mga babae na walang tao ang nakikita. Ang bawat frame ay isang paalam. Ako'y dito para sa iyo—kung sakaling narinig mo ang iyong sarili sa aking lens. Ikaw ay mahal. Ikaw ay nakikita.