Ang bath ay mas kahanga-hanga kaysa sa love scene

Ano ba ‘to? Isang bath na parang movie scene pero walang script!

Sabi nila ‘intimacy’ daw ay pagsigaw ng ‘I love you’ sa bukid… pero eto? Sila’y naka-soft lang sa tub—walang drama, walang lipad-lipad ng mata.

Ang quiet ay may power

Sabi ko: ‘Kung walang usapan, ibig sabihin wala rin akong pakialam?’ Hindi! Ang huli’y napakaganda: ang paghinga n’yo kasabay ng kanya… parang sinabi niya: ‘Salamat dahil nakauwi ka.’

Tama ba ako?

Nakakainis nga kapag nagkita kayo sa trabaho tapos tanungin ka lang: ‘Okay ka ba?’ Kung oo? Salamat. Pero ang totoo? Gusto mo talaga na sabihin: ‘Hindi ako okay… pero narito ako.’

At eto pa — hindi mo kailangan magbath para maging close… pero kung gagawin mo? Sana meron kang isang friend na alam ang meaning ng silence.

Kaya ano? Magbath ka na o magbasa ng libro lang? Sabihin mo sa akin sa comment! 😏

Tulog? Oo nga… pero rebellion!

Sabi nila ‘self-care’ ay bubble bath at chamomile tea? Ako? Pumunta ako sa ‘quiet rebellion’ — tulog lang sa white bed, walang purpose.

Nakita ko ang sarili ko sa mirror: isang bahagi ng mukha sa dilim, isa naman sa araw. Parang nag-umpisa akong magpakilala kay ‘self’ na hindi pa kilala ng iba.

Blue underwear ako ngayon—hindi para maganda o magustuhan, sa tingin ko lang ito ang kulay ng totoo.

Ano ba ang rebolusyon kung hindi pagtigil? Ang mundo ay huminto dahil ako ay hindi gumalaw.

Kung ikaw din ang napapagod sa pag-iiwan ng marka, try mo ‘to: tulog lang, walang explanation.

Seryoso naman… ano’ng masama dito? 😏

Ano’ng nararamdaman mo kapag tinigil mo lahat? Comment section na! 🫶