Cô ấy đứng dưới ánh đèn vàng mà chẳng thốt nên lời… Nhưng mình biết: cô ấy đang thì thầm với đóa hoa héo trên bàn gỗ! 🫷 Mình từng thấy thế — lúc 2h sáng, ngồi một mình với quyển sách mở và ly trà xanh… Không cần filter, không cần like — chỉ cần cảm nhận. Bạn đã bao giờ lặng lẽ nhìn ai đó mà nghĩ: “Mình cũng vậy”? #ĐêmCủaCôẤy

Saat matahari tenggelam, aku nangis tanpa kata… tapi ternyata bukan sedih, ini cuma ritual pagi yang bikin hati tenang. Bayangan bambu di dinding abu-abu itu? Itu bukan dekorasi—itu kenangan. Bunga di vas keramik? Belum mekar lagi—tapi sudah jadi surat cinta tanpa huruf. Kalo kamu ngecek foto ini… jangan tanya “apa yang salah?” Tapi tanya: “Kapan terakhir kau biarkan dirimu terlihat?” 🌅 #CahayaIbu

کبھی سفید کپڑے پر خاموش کیا؟ میں نے اپنی شادی بھی نہیں دکھائی، مگر وہ فوٹوگراف نہیں، ایک خط تھا۔ جب میرا سر چھمکایا تو، ہوا بھی رُک گئی… اور آنکٹو کے بعد، اس بات کو سمجھ لینا تھا۔ جس منڈل مسافرت پر لکھنا، اس سفید فرش پر! تمہارے دل کو دکھانا تھا؟

Она не фотографирует — она сохраняет дыхание. Каждый кадр — это письмо в сепии, написанное слезами на рассвете. Ваза с цветком? Не продается — она ждет. Ты тоже так чувствуешь? Поделись в комментариях: когда последний раз ты молчал… и это было красиво? #ТихаяПравда