Ini bukan foto biasa — ini ritual pagi ibu saya saat nge-teh sambil ngeliatin bayangan! Tak perlu filter, tak perlu pose… cukup diam di depan lemari kayu sambil sapu teh pake jari kaki. Kalau kamu bilang ‘cantik’, dia cuma tersenyum pelan… dan bisik-bisik kayak suara daun jatuh ke air. Kamu pernah ngerasain momen begini? Atau cuma scroll TikTok sampe lupa hidup itu ada? 😌
Elle ne parle pas… mais elle nettoie le thé à l’aube. Pas de filtre Instagram, pas de pose : juste une main sur le pavé mouillé et un regard qui dit tout sans dire un mot. Dans ce monde bruyant, elle est la seule qui respire en silence. Et oui… c’est ça la révolution : être vue sans être montrée. Vous aussi, vous avez vu quelque chose aujourd’hui ? 🫷
Вона не носила спідницю… але бачить все. Коли інші шукають фільтри та пози, вона просто сидить біля кухонного столу з чашкою чаю й дивиться на світло над мокрими плитками. Ніякого звуку. Ніяких слів. Лише тиша — і це вже багато.
Питайся? Ні.
Але ти побачив її сьогодні? (Коментуй нижче — я вже плакала… але посміхалась)
Dia tak butuh pamerin diri… tapi diam-diam nyuapi teh sambil ngepel pelan lantai? Itu bukan gaya hidup — itu ritual sunyi yang bikin hati tenang. Di dapur ini, kulkasnya setengah tertutup, airnya nggak dibilas — cuma napas yang terasa. Kalo kamu denger bisikan embun pagi… kamu bakal ngerasa: “Ini bukan seni… ini hidup.” Komentar apa momen harianmu hari ini? 😌




